14 kwietnia 1956 roku amerykańska firma AMPEX zaprezentowała pierwszy komercyjny magnetowid. Urządzenie zapisujące obraz na taśmie magnetycznej zrewolucjonizowało telewizję, która do tej pory działała wyłącznie na żywo a żeby coś zarchiwizować używano kamer filmowych ustawianych przed monitorami.
Dzięki taśmie można było programy rejestrować, powtarzać a także montować.
Zapis magnetyczny znany był od ponad 50 lat i używany do rejestracji dźwięku. Początkowo nie na taśmie a na drucie. My - Polskie Radio Rzeszów - mamy taki drutofon który pokazujemy podczas Dni otwartych rozgłośni. W latach 30-tych XX wieku opracowano zapis na taśmach pokrytych metalowym pyłem.
Wydawać by się mogło, że skoro można tak utrwalić głos to łatwo też będzie z obrazem. Tak myślał sławny w latach 50-tych piosenkarz i aktor, dziś powiedzielibyśmy też "pierwszy celebryta" Bing Crosby. To on zainicjował poważne badania nad taką rejestracją obrazu i stworzył pierwszą firmę,która się tym zajęła - Bing Crosby Enterprises
Sprawa okazała się jednak trudna. Pasmo częstotliwości jakie muszą być zapisane jest bardzo szerokie - w dźwięku wystarczy 20 kHz, ludzkie ucho więcej nie słyszy. Obraz potrzebuje 6 MHz a więc kilkaset razy więcej. Próbowano to uzyskać zwiększając szerokość i prędkość przesuwu taśmy. BCE opracowała urządzenie w którym przewijała się ona po głowicy ponad 5 m na sekundę, ale i tak kiepsko to działało. Współpracujący z nimi AMPEX wpadł na pomysł by poruszała się też głowica a właściwie 4 umieszczone na bębnie poprzecznie do taśmy - stąd nazwa systemu quadruplex
Zapis stał się dużo bardziej gęsty, upakowany i można było zmniejszyć prędkość taśmy do 7,5 albo 15 cali, czyli niespełna 20 lub 40 cm na sekundę (w zależności od jakości nadawania obrazu). Taką pierwszą komercyjną maszynę zaprezentowano 64 lata temu w Chicago.
VR 1000 A (VR od Video Recorder) to było wielkie urządzenie, taka duża komoda. Kosztowało wówczas 45 tys dolarów, co na dzisiejsze pieniądze daje prawie pół miliona. Tylko największe stacje telewizyjne mogły sobie na to pozwolić . Pierwszą telewizją, która wykorzystała nowe urządzenie była CBS, a pierwszym nagranym programem - wiadomości. Dlaczego? Otóż USA to wielki kraj obejmujący kilka stref czasowych i wiadomości nagrane w Nowym Jorku po kilku godzinach powtórzono na zachodnim wybrzeżu.
System poprzecznego zapisu nie dominował długo, bo wyparł go zapis ukośny, opracowany zresztą wcześniej przez japońskiego inżyniera, ale wprowadzony 3 lata po amerykańskim. Kto widział rozebrany domowy magnetowid, pewnie zwrócił uwagę na taki krzywo zamontowany bęben - to właśnie ruchoma ukośna głowica. Bo system zapisu na taśmie przyjął się także do warunków domowych i do małych, także prywatnych kamer. Taśmę umieszczono już wtedy w kasetach, królujących gdzieś do lat 90-tych. Potem zastąpionych przez krążki DVD - dziś już odchodzące do historii.
A sama taśma ciągle jest wykorzystywana ale przez speców od komputerów Bo to nośnik danych wyjątkowo pojemny, trwały, nie wymagający zasilania i trudny do uszkodzenia przez hakerów.
