W czasie I wojny światowej jako harcerz działał w Polskiej Organizacji Wojskowej POW (tajnej organizacji polskiej istniejącej w latach I wojny światowej 1914‑1918). W październiku 1918. wziął udział w akcji rozbrajania żołnierzy niemieckich i austriackich w Chełmie. W 1919, jako 15 letni ochotnik, zaciągnął się do Pułku Strzelców Konnych i walczył w wojnie polsko-rosyjskiej 1920. Raniony podczas wyprawy na Kijów w maju 1920. dostał się do niewoli, z której udało mu się wydostać.

W czasie niemieckiej i rosyjskiej inwazji na Polskę we wrześniu 1939, był kapelanem w randze majora 22. Dywizji Górskiej w składzie Armii Kraków Wojska Polskiego.Po jednej z bitew - brał udział w starciach z Niemcami, potem grupami Ukraińców i w końcu z Rosjanami - w okolicy Włodzimierza Wołyńskiego odmówił ucieczki i pozostał z rannymi, udzielając im ostatniej pomocy i modląc się.

Aresztowany przez Rosjan po 17.09.1939. Przetrzymywany w obozie przejściowym Szepietówka. Następnie przewieziony do obozu koncentracyjnego Starobielsk. W Wigilię 24.12.1939 przetransportowany do Moskwy i umieszczony w więzieniu Butyrki.  Wiosną 1940. przewieziony do obozu w Kozielsku. Stamtąd wywieziony do miejsca straceń w Katyniu i zamordowany.

Ks.ppłk Stanisław Kontek - kandydat do procesu beatyfikacji.